اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی با شیوه شناختی ـ رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی در دانش آموزان

مقدمه: با توجه به این­که یکی از مشکلات جدی دانش ­آموزان مبتلا به اختلال­ نارسایی توجه/فزون­ کنشی، نارسائی در زمینه مهارت­ های اجتماعی است؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت­ های اجتماعی با شیوه شناختی ­ـ رفتاری بر کاهش نشانه ­های اختلال نارسایی توجه/فزون­ کنشی در دانش­ آموزان انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی و طرح به کار رفته در این پژوهش، طرح پیش ­آزمون ­ـ­ پس ­آزمون با گروه کنترل و همچنین مرحله پیگیری دوماهه است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش ­آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی مظنون به اختلال­ نارسایی توجه/فزون­ کنشی شهر لنگرود درسال تحصیلی 92ـ1391 تشکیل می ­دادند که تعداد 30 نفر از آن­ ها با استفاده از روش نمونه ­گیری تصادفی خوشه­ ای چند مرحله ­ای انتخاب و سپس به­ شیوه تصادفی ساده در دو گروه کنترل و آزمایش جای دهی شدند. برنامه آموزش مهارت­ های اجتماعی والکر در طی 17 جلسه به مدت دو ماه برای افراد گروه آزمایش ارائه گردید. یافته­ ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس اندازه­ گیری مکرر نشان داد که در مرحله پس­ آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میزان نشانه ­های اختلال نارسایی توجه/فزون­ کنشی تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه­ گیری: انتظار می­ رود براساس نتایج این پژوهش و سایر پژوهش­ های مشابه، آموزش مهارت ­های اجتماعی به­ عنوان یک جنبه مکمل برنامه­ های آموزشی مدارس در نظر گرفته شود.